De afschaffing van
de slavenhandel in Nederland was in 1814. De afschaffing van de slavernij in
Nederlands-Indië in 1860 en in 1863 ook in Suriname en de Antillen. Dat is nu
dus bijna 150 jaar geleden. Peerke Donders woonde en werkte in die tijd in
Suriname. Op zijn eerste dag in Paramaribo werd hij al geconfronteerd met de slavernij,
toen hij het ‘piket’ zag, een wachthuisje met twee rode palen ervoor: “Hij hoorde het gejammer van de slaven en slavinnen
die daar werden afgetakeld. Beide palen hadden een katrol aan het boveneinde. Slaaf
en slavin die gestraft moesten worden, werden, practisch naakt, met een touw
over die katrollen aan die palen opgehesen en met tamarinderoeden afgezweept. Slavenhouders
konden daar vrij gebruik van laten maken voor 50 cent per persoon, zonder
verantwoording af te leggen. Slaven boven de 14 jaar kregen 25 zweepslagen
toegediend, slavinnen 14 slagen”.
Ondanks de
afschaffing van de slavernij, zijn er anno nu nog steeds mensen die werken
onder dwang. Onder andere Tony's Chocolonely wil hier een einde aan maken. De volgende tekst komt van http://www.tonyschocolonely.com/over-ons/de-harde-werkelijkheid-van-slavernij/
Werken onder dwang.
Geen geld voor gedane arbeid. Geen keuze om te vertrekken. Slavernij is niet
van honderden jaren geleden. Het bestaat nog steeds in de zogenaamd ‘moderne’
vorm. Met name in West Afrika worden kindslaven gebruikt om soms meer dan
zestien uur achter elkaar te werken op cacaoplantages. Niet makkelijk te
herkennen als je zomaar een dorp of stad binnenloopt. Kinderen die meegelokt
worden uit dorpen met beloftes van school en beter leven om vervolgens als
huisslaafje te dienen of mee te werken op plantages. Ze hebben geen keuze.
En het bizarre is:
deze chocolade, geplukt door slavenhanden, ligt gewoon in Nederland in de
supermarkt! Bovendien is van veel producten onduidelijk op welke manier ze
geproduceerd en verwerkt worden. En of er sprake is van (kind)slavernij.
2005 was het
streefjaar dat kindslavernij en de ergste vormen van kinderarbeid in de cacao-industrie
de wereld uit moesten zijn. Dit stond opgesteld in het Harkin-Engel protocol.
In dit protocol, een initiatief van congresman Eliot Engel en de Amerikaanse
senator Tom Harkin, beloofden alle chocoladereuzen om een einde te maken aan
slavenhandel en kindslavernij in de cacao-industrie in West Afrika.
Helaas. De
Amerikaanse Tulane University deed tussen 2006 en 2011 onderzoek in opdracht
van de Amerikaanse overheid en kwam tot de conclusie dat alle doelen niet zijn
gehaald. En daarom blijft Tony’s Chocolonely strijden. Want elke dag dat slavernij
nog bestaat, is een dag te lang.
In het Peerke
Donders Paviljoen zijn in de maand december deze slaafvrije chocoladerepen,
genaamd 'Tony's Chocolonely' te koop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten